Biz hep birbirimizin mutluluğunu isteyelim; benim mutluluğum ben de kalsın sen besle, senin mutluluğunu ben besleyeyim. “Senin mutluluğunu istiyorum” deyip alıp da gitme olur mu?
Çılgın zamanlarda yaşayalım, sonumuz hep kötü olacak değil ya, Bir şeylere umutlanmaya gerek yok, kitabın arasında gül yaprağı koyup kurumasını beklemeyelim, kuru yaprağı koyalım. Suyun derinliğini iki ayağımızla ölçmeye kalkalım.
Aşk hikayelerini okumayalım hiç. Orada aşklar hep sınanır biz yaşayalım hayat bizi sınasın, çok da takmayalım. Hani hep derdim “hayat denilen dilber salınınca daha bi güzel” öyle olsun bizim hikayemiz.
0 Comments