istihbarat kurdum düşüne korkma tuzak değil bakan yok bu gece sen iyi bak yıldızlara yıldızlar uzak değil kalbimin çarşısından geldin betim benzim attı ben hangi kavrama tutunsam orada kan patladı kabuk attı birlikte yürüdüm hangi marşı bana reva gördüysen her defasında yeniden ayaklandım bana kaç kez güldüysen peki umutlar biterse cevaplamadan hak ver ayaklarımızı birbirine değdiren zerafetin adı makber
sokak boyu cigaram kaldım gecenin altında
her an dünyaya okkalı sövecek bir hal tavrımda
velakin ters dönen talih bana yumruk ısırtan sabahlar kangren biraz yaşamak mesela bir lokantada sabah et bir kuru kitaba dön kendini salah et ama barış ütopyadır bana memeleket sen kaldın
anlat onlara bize buğz eden ne varsa ben mesela bir sesteyim sana ait her nefesteyim önce kendi damarlarımdan başlamalıyım çatlamaya
dedim kendime bütün iyi niyetlerini bir gece vurdun ya avunmak ve kan kaybetmek kolay sustum dur dünya
kentin bağırsaklarından çıkıp geldim bu defa kan bana
Arifler keşfeder sır imiş meğer.
saian
0 Comments