Senfonia

Önce gözlerin girdi gökyüzüme

Bir kaçağı kurşunlar gibi tel örgülerde

Ve alaca karanlıkta bir sabah

Gençliğimi insanlığımı, ve sensizliğimi bir kanatla itip

Martılarla şarkı söylediğim özgülük üstüne

Sana sensizliğimi anlatmak istiyordum bilmiyordun

Gözlerimde sıcaklığı vardı gözlerinin

Ellerim onun ellerini arıyordu

Bir koku doluyordu içime saçların olmalıydı

İskeleye bir vapur yanaşıyordu bomboş

Uzakta çok uzakta kız ağlıyordu

Ve alaca karanlıkta bir sabah

Sana sensizliğimi anlatmak istiyordum bilmiyorsun

Saatleri kırasım geliyor içinden

Zamanı durdursam

Seni bu denli seviyor diye

Kendimi vurasım geliyordu

Kendimi vurasım