İpek hanım 2006 Yılında ” yavaş yavaş delirdim kimse fark etmedi ” diye Boğaziçi Köprüsünden atlayarak yaşamına son vermişti. Yaşamamış hikayenin sonunu merak etmemişti, 24 yaşındaydı. Hoşlandığı ne varsa sırtını dönüp gitmişti.
İpek, asosyal bir insan değilmiş, avukat olacakmış yeni Yılda evlilik planı yapmış. Ve Arkadaşları sosyal biri olarak nitelendiriyor “sosyal arkadaş canlısı“. Günümüzde artık İnsanların psikoloji bozulduğunda yememezlik, konuşmamazlık yapmıyor. Ortama çok iyi uyum sağlarken içten çürüyerek bitiyor, müzikler bizi dinliyor istanbul escort artık.
“Yavaş yavaş delirdim kimse fark etmedi” bence dünyanın, en kısa romanı, çağdaş zamanın en güzel tespiti, gürültülü şehirlerin en derin sessizliği …
O meşhur “Çağdaşlaşma” ile gelen bir durum olan fark edilmek, ilgilenilmek, önemli biri olmak… Herkesin fark edilmek istenmesi ama kimsenin kimseyi fark etmemesi, ilginç.
Bu gün arkadaşımla Bir cafeye gittim, altı masa doluydu, gençler ellerinde telefon, Diğer masa da ise yemek yerken bile bir eli telefonda. Bu olaya tekil sosyallik dememişler boşuna. Diğer taraftan herkes sosyal medyada bir şeylere tepki veriyor sizin bana vereceğiniz ünvanlara ihtiyacım yok diye sinirleniyor ama bırakıpta gideni göremiyoruz. Gidenler de var, gidenler 26 yıl sigortası yatırılmış insanlar.
Eğer yaşama sevincinin insan ilişkilerinden kaynaklandığını düşünüyorsak yanılıyoruz. Allah bunu Tüm çevremize yaymış. Doğa, bitki, hayvanlar… İnsanlar bunların hepsinden birer birer yaşama sevinci alabilir.
Ben bir yere ait olmadım kafasındaysan, kafana kırmızı kalem ile de yazsan fark etmez, yavaş yavaş yok olursun kimse fark etmez. Rahat ol ve karşılıksız sev. Sanma ki seni sonra anlayacaklar, her şey güzel olacak diye yolu yarıladık bak.
0 Comments