İnsanlığın hikayesi çok ilginç, gördüğümüz, aldığımız, kaybettiğimiz her şey bizim gibi ama tam eminde olamıyor insan. Elimizin ucuyla tutsak olmuyor, sarılsak olmuyor. Nefsimizle savaş, hayatla mücadele, zor günler, kolay ölümler, hepsi bizim için. Mutlulukta zaten arada bir selam veren bir meta.
Kalıcı olmak isteyenler sanat yapıyor son nefesini veriyor gidiyor, arkasından anıyoruz diğer boyutta neler oluyor bilmiyoruz. Dünya bizi düzüyor bizde buna dünya düzeni diyoruz.
Erol evgin’in peruğu gibiyiz işte lan olması gereken yerde ama oraya ait değil.
0 Comments