Gülümseyin çekiyorum denildiğinde dahi gülümsemeyecek bir sürü insan var. Gülümseme o kadar ihtiyaç oldu demek ki “gülümseme günü” dahi var. Samimiyetin iktizasının azlığından 7 yaşından sonra sarmıyor, prensip olarak hep en iyisini umarken hep en kötüsüne hazırlanıyoruz.
Ortada güzel bir şey yok diyorum bari olanı güzelleştireyim, bakıyorum ki o güzellik zaman geliyor benim canımı acıtıyor. Kopan bir halata düğüm attığınız zaman halatın en sağlam yeri orası olur. Ama unutmayın o düğüm elinize geldiği zaman en çok acıtacak yer orasıdır.
Gittiğimiz yol güzel değil biliyorum, hadi manzarasını seviyoruz desem manzarası hoş değil. Önceden bir köyden bir Gandi çıkardı ve bir ülkenin kaderini değiştirebilirdi. Şimdi ise binlece insan aynı amaç için mücadele ederken, sonucunda bırakın değiştirmeyi amaçlarından sapıyorlar. Samimiyetsiz yığınlar gölge gibiler.
Dünya gülümseme gününüz kutlu olsun. Alışıyor gönül fakat geçiyor ömür…
0 Comments