Avut beni kurak bayırlarda kimsesiz büyüdüm
Yıllardır toz toprağa bulandı yüreğim arıt beni
Umutsuzum bel bağlayamam gelecek günlere
Acılarımı sağarım çok çok kuşkularımı güderim
Günlerim geceye dönerken kavak seslerinde
Yaslı yalnızlığımı paylaşır sürülerim
Mut yeşili çağrılar düğümleşir boğazımda
Dudağımda eski bir taş ayran sanki yokluğun
0 Comments