Ayrılık

Sensiz geçti her bahar
Döküldü hep yapraklar
Bu çekilmez hasreti
Anladım ölüm paklar

Hasrein zehir oldu
Göz yaşım nehir oldu
Sakın dönme geriye
Kavuşmak tehir oldu

Ne gelen var ne giden
Bulacak elbet eden
Kara imiş bu bahtım
Ölmek varmış gülmeden

Yol üstünde bir kabir
Hiç gülmedi bu fakir
Ölene dek bekledi ya
Gelmedi yine kafir